Wojna przyszłości i bezpieczeństwo w przestrzeni kosmicznej

Przyszłe wojny związane będą z bezwzględnym wykorzystaniem wszystkich zasobów militarnych na ziemi, w powietrzu, na morzu, w cyberprzestrzeni i w kosmosie. Po zakończonym konflikcie oprócz chaosu, jaki zapanuje wśród ludzi, pozostaną także do zutylizowania resztki ogromnej ilości sprzętu, krążące jako niebezpieczne odpadki wokół planet Układu Słonecznego. Okres inteligentnej wojny wyznaczy początek apokalipsy. Po takim światowym konflikcie miną dziesiątki, a może setki lat, zanim ludzkość się odrodzi.

W pierwszej kolejności zostaną wykorzystywane nowoczesne środki walki, między innymi broń mikrofalowa, elektromagnetyczna bądź laserowa, które dokonają zniszczenia współczesnych systemów sieci komputerowych. Celem będą w szczególności systemy teleinformatyczne, pozycjonowania GNSS (ang. Global Navigation Space System) oraz obserwacji ziemi przez konstelację satelitów, teleskopów czy radarów, pozwalające na przesyłanie danych geograficznych w zakresie zobrazowania przestrzennego i łączności do centrum operacyjnego działań sojuszniczych wojsk.

Rozszerzona rzeczywistość zmienia wizerunek współczesnej wojny, a zatem stanie się standardem szkoleniowym dla cyberżołnierzy przy użyciu autonomicznych bojowych pojazdów, bezzałogowych statków powietrznych i stacji kosmicznych. W tym przypadku wykorzystywana innowacyjna broń, jak inteligentne rakiety, czy broń laserowa, spowoduje wyeliminowanie satelitów komunikacyjnych oraz infrastruktury naziemnej nieprzyjaciela, które są jednym z najważniejszych źródeł dostarczania wiarygodnych informacji do współczesnych systemów dowodzenia.

Przyniesie to również permanentny rozwój, a w konsekwencji osiągnięcie kolejnych poziomów w tworzeniu i wykorzystaniu niszczycielskiej broni dla zdobycia władzy w całym Układzie Słonecznym, a nawet poza nim. Ponadto użycie innowacyjnych militarnych technik i technologii może doprowadzić do niekorzystnych zmian postaw etycznych poprzez moralną erozję społeczeństwa zaangażowanego w konflikty zbrojne. Wobec powyższego należy wskazać kilka przykładowych nowych technologii, które w zróżnicowany sposób wpływają na postrzeganie prowadzonych działań militarnych. Analizując współczesne odkrycia naukowe, należy wnioskować, że przedstawione poniżej technologie mogą mieć istotny wpływ na poglądy etyczne ludzkości.

Cyberżołnierze oraz autonomiczne maszyny bojowe w konfliktach zbrojnych

W kontekście militarnym z pewnością należy rozpatrywać możliwość wykorzystania sztucznej inteligencji do celów uzyskania świadomości sytuacyjnej. Oznacza to, że w przypadku braku dostępu do cyfrowej informacji przez cyberżołnierzy oraz autonomiczne maszyny bojowe, mogą pojawić się problemy z odzyskaniem orientacji przestrzennej, koniecznej, aby prowadzić skuteczną walkę z przeciwnikiem.

Użycie środków walki elektromagnetycznej pozwala na skuteczne zakłócanie połączeń rozumianych w ramach globalnej sieci, jako Internet Rzeczy (ang. Internet of Things – IoT). Powstaje etyczne napięcie między trendem tworzenia innowacyjnej śmiercionośnej broni, który dostrzegany jest w rozwijającym się modelu gospodarki wielkich mocarstw, a ograniczaniem dostępności tej technologii dla pozostałych krajów.

Architektura walki zbrojnej – zaawansowana świadomość sytuacyjna.
Źródło: „The Internet of Things for Defense” – Wind™ Company

Sztuczna inteligencja staje się bezsprzeczną podporą dla wojsk kosmicznych, co znacząco zwiększa szanse uzyskania przewagi militarnej. Jednym z przykładów jest zastosowanie sztucznej inteligencji do sterowania różnymi maszynami, aby zapewnić ich maksymalną bojową skuteczność. Może być ona oparta na algorytmach ewolucyjnych, pozwalających tworzyć zaawansowane programy informatycznego wsparcia, jak również inteligentne oprogramowanie pojazdów bojowych. Systemy takie stanowić będą elementy składowe coraz potężniejszego uzbrojenia, wyskalowanego według potrzeb wojskowych robotów oraz cyberżołnierzy i ich awatarów.

Dlatego też światowe mocarstwa dynamicznie rozwijają sztuczną inteligencję, tak aby jak najszybciej wdrożyć ją w obszar cyberbezpieczeństwa, w autonomię bezzałogowych platform nawigacyjnych, jak również w hologramowe zobrazowanie działań militarnych. Przykładem takim może być sztuczna inteligencja ALPHA, która ma zastąpić pilotów wojskowych. Inną koncepcją jest tworzenie oddziałów cyberżołnierzy w specjalnym ochronnym umundurowaniu, którzy mieliby wszczepione w korę mózgową implanty lub wręcz ośrodki mózgu poddane modyfikacji genetycznej. Pozwoliłoby to kontrolować funkcjonowanie ich świadomości w taki sposób, aby żadne traumatyczne doświadczenie wojenne nie wpływało na ich zachowanie. Prowadzone są również prace naukowo-badawcze nad humanoidalnymi robotami oraz egzoszkieletami, a także bojowymi kombinezonami. Nowoczesna broń w połączeniu z cyberżołnierzem stanowić będzie trzon armii przyszłości, przyjmującej formę bezwzględnej maszyny gotowej bez żadnych emocji zniszczyć terytorium nieprzyjaciela.

W eksploracji militarnej kosmosu wykorzystuje się obecnie bezzałogowe szpiegowskie statki kosmiczne, znane jako Orbitalne Statki Testowe (ang. Orbital Test Vehicle – OTV), które regularnie wykonują tajne misje celem monitorowania działań przeciwnika. Zatem wahadłowce kosmiczne mogą być użyte do transportu militarnych satelitów oraz sprzętu logistycznego. Takiego rodzaju statkiem jest prom kosmiczny X-37B, który startuje pionowo, wykorzystując napęd rakietowy. Kiedy znajdzie się on na orbicie okołoziemskiej, może wykonywać samodzielne manewry, a następnie wylądować na pasie startowym lotniska, podobnie jak konwencjonalny samolot.

Z pewnością w przyszłości nastąpi podjęcie walki w przestrzeni kosmicznej, gdzie optymalnie wykorzystane zostaną wszystkie własności autonomicznej broni. Systemy uzbrojenia wsparte sztuczną inteligencją, z pominięciem wszelkich ludzkich symptomów odczuwania zmęczenia czy stresu, będą dawały olbrzymią przewagę nad potencjalnym przeciwnikiem.

Prom kosmiczny X-37B – monitorowanie przestrzeni kosmicznej.
Źródło: Boeing

Nowe odkrycia astronomiczne a przyszłość eksploatacji technologii kosmicznych

Przyszłość podróży kosmicznych to ciągłe odkrywanie wszechświata. Przykładem są obserwacje Drogi Mlecznej, prowadzone w poszukiwaniu śladów antygwiazd. Być może tego rodzaju obiekty odnajdziemy pośród około 100 miliardów gwiazd naszej galaktyki. Wyjaśnienie zjawiska spalania antymaterii wewnątrz ich jąder może przybliżyć ludzkość do stworzenia nowych technologii, które zostaną w przyszłości wykorzystane również w celach militarnych. Od 2018 roku prowadzony jest eksperyment dotyczący poszukiwania antygwiazd za pomocą magnetycznego spektrometru o nazwie Alpha (ang. Alpha Magnetic Spectrometer – AMS). Instrument podłączony do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ma pomóc nam w zrozumieniu początków wszechświata.

Eksperyment Alpha Magnetic Spectrometer – poszukiwanie antygwiazd.
Źródło: NASA

Inne aparaty służące do badania komosu to laserowe interferometry obserwacji fal grawitacyjnych takie jak LIGO (ang. Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory). Wykorzystują one detektory laserowe do poszukiwania ogromnych „zmarszczek” struktury czasoprzestrzeni. Poszukiwanie fali grawitacyjnej polega na porównaniu dwóch wiązek laserowych w fotodetektorze. Prowadzone badania mogą wyjaśnić część egzotycznych zjawisk stanowiących zręby nowej fizyki, od ciemnej materii podlegającej interakcji z czarnymi dziurami, po wibracje z początków wszechświata. Wspomniane odkrycia być może pozwolą kiedyś na podróżowanie do innych galaktyk oraz ich kolonizację przy użyciu nowych technik i technologii militarnych.

Fale grawitacyjne – struktura czasoprzestrzeni.
Źródło: Live Science

Podsumowanie

Celem niniejszego artykułu było zarysowanie wpływu eksploracji kosmosu na rozwój nowych technologii militarnych. Można ignorować moralną ocenę innowacji w tworzeniu śmiercionośnych broni, ale nie uciekniemy od skutków jej użycia. Konsekwencje mogą zaś być nieodwracalne zarówno dla Ziemi, jak i całego Układu Słonecznego. Rozwój takich technologii oraz długofalowe efekty ich wykorzystania stanowią potencjalną pułapkę wpływającą na kulturę, warunki egzystencji czy interpretację i definicję wartości w życiu społecznym na naszej planecie.

Do wartości takich zaliczyć można szybsze osiągnięcie dobrze płatnej pracy oraz lepszego i zdrowszego życia, sprawny system redystrybucji dóbr, wysoki poziom solidarności społecznej, zwiększoną wiedzę i świadomość dobra wspólnego. Niemniej jednak jeszcze raz należy podkreślić, że nie wolno zapominać o zagrożeniach społecznych i etycznych, jakie niesie ze sobą rozwój innowacyjności, czego przykładem jest cyfrowe wykluczenie.

Etyków napawa obawą niemożność oceny skutków upowszechnienia się wielu nowych technologii, wśród których wymienić można mobilny internet do celów komunikacji czy pozycjonowania, automatyzację bojową cyberżołnierzy, chmury obliczeniowe w procesie dowodzenia, zaawansowane roboty bojowe oraz pojazdy autonomiczne. Szybki postęp zachodzący w technologiach wojskowych powoduje również zmianę relacji społecznych i podejścia do wartości takich jak prywatność czy posiadana własność. Interesującym wątkiem, który wyłania się z prowadzonych rozważań, a który zasługuje na oddzielną analizę, jest wartość ludzkiego życia i bezpieczeństwa globu. W przypadku branży zbrojeniowej brak otwartości na efektywną współpracę, którą umożliwia technologia, przynosi szereg niewiadomych w dziedzinie cyberbezpieczeństwa i w zakresie etycznych zasad pomiędzy walczącymi stronami.

Autor: Sławomir Augustyn
Redakcja: Łukasz Marek Fiema
Ilustracja nagłówka: Encho Enchev

BIBLIOGRAFIA:

  1. Disruptive technologies: Advances That Will Transform Life and Global Economy
  2. Smart Machines See Major Breakthroughs After Decades of Failure
  3. New gravitational wave detector picks up possible signal from the beginning of time
  4. Stars made of antimatter could exist in the Milky Way
  5. 10 things we know about the secret X-37B space plane
  6. Bureau of Technological Safety Innovation – TSI

Sławomir Augustyn: Pracownik naukowo-badawczy Wydziału Bezpieczeństwa, Logistyki i Zarządzania w Wojskowej Akademii Technicznej. Ukończył zaawansowany kurs zarządzania projektami Ecofys, NL 2008 oraz praktykę naukowo-badawczą w Aerospace Research Institute, University of Manchester. W swoim dorobku ma liczne publikacje krajowe i zagraniczne oraz wdrożeniowe projekty racjonalizatorskie. Uczestnik prac naukowo-badawczych dotyczących procesów decyzyjnych człowieka w obszarze inżynierii bezpieczeństwa dla lotnictwa i kosmonautki (m.in. Collegium Medium, Bydgoszcz). Członek międzynarodowego zespołu recenzentów dwumiesięcznika International Journal of Computer and Information Technology oraz członek Zarządu International Council on Systems Engineering.

Może Ci się również spodoba